Gleðilegt nýtt ár kæru Húnahornslesendur og þakkir fyrir árið sem var að líða. Eins og venjulega eru jólin og áramótin allt í einu liðin og við taka þessir venjulegu dagar. Vonandi áttu allir góð og gleðileg jól og skemmtileg áramót. Nú lengist birtutíminn með hverjum deginum sem líður og svo styttist í þorrablót og þá spyr maður sig hvort taki því nokkuð að reyna að ná af sér aukakílóunum eftir jóla- og áramóta átið.  

Það gladdi mig mikið að heyra í fréttum að kirkjusókn á þessum jólum var með mesta móti. Fátt er hátíðlegra á jólum en að njóta jólasálmanna og hlusta á jólaguðspjallið. Ég velti því oft fyrir mér hvernig fólk, sem hefur sagt sig úr þjóðkirkjunni eða telur sig ekki eiga þar heima túlkar þessa trúarhátíð okkar kristinna manna og virðist að mestu fylgja okkar siðum og venjum í kringum jólin. Ég veit að margir eru að fagna því að sólin hækkar á lofti og það skil ég vel, en mér finnst samt skrítið að þessi fjölmenni hópur sem trúir ekki á boðskap jólanna hafi ekki skapað sér sínar hefðir, sem væru þá í einhverju frábrugðnar þeim, sem kristið fólk heldur í heiðri. 

Um miðjan desember litu dagsins ljós ráðstafanir ríkisstjórnarinnar til eflingar atvinnu og fjölgunar íbúa hér á svæðinu. Stóra björgunaraðgerðin sem átti að koma hjólum atvinnulífsins á Norðurlandi vestra í gang eftir tillögu og hugmyndavinnu norðvesturnefndarinnar svokölluðu. Kannski hafa einhverjir Húnvetningar verið bjartsýnir, býst þó frekar við að fleiri hafi hugsað svipað og ég og vonbrigðin því ekki verið mikil þegar í ljós kom að nær öll fjárveitingin sem veitt er í verkefnið fer í Skagafjörð. Í skýrslunni segir að fjölga eigi um 30 störf á svæðinu og þau hljóta að sjálfsögðu flest að lenda í Skagfirði. Svona fór um sjóferð þá.

Þann 17. desember gerðist það sem ég hef óttast lengi. Það var óhapp við Blöndubrúna. Sem betur fer varð ekki stórslys, en svo hefði sannarlega getað farið. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem bíll fer fram af óvörðum kanti við brúna norðanmegin. Þarna er stórhættuleg beygja fyrir þann sem ekur suður Húnabraut og ætlar að aka út á Norðurlandsveg, ég tala nú ekki um í hálku eins og var þennan dag. Það er öllum hlutaðeigandi til skammar að þarna skuli ekki fyrir mörgum árum vera búið að setja upp vegrið, til að hindra svona óhöpp.

Ég get ekki sleppt því að hrósa hangikjötinu frá SAH afurðum. Ég leyfi mér að fullyrða að þetta er besta hangikjöt sem framleitt er í landinu. Ég veit líka að ég er ekki einn um þessa skoðun. Ég vil sjá meira fjallað um þær frábæru afurðir sem eru  framleiddar eru  hjá þessu ágæta fyrirtæki. Grillkjötið þeirra heillar gesti og heimamenn á sumrin og hangikjötið um jólin.  Sviðasultan er Gullmerkt, og senn líður að því að við borðum landsins besta súrmat  frá SAH Afurðum. Af hverju er þessa hvergi getið ég bar spyr.

Blótum nú Þorrann sem aldrei fyrr og verum hress og kát á nýju ári.

Kveðja Nöldri.