Vel tókst til hjá lesendum Húnahorsins við val á manni ársins 2015 í Austur-Húnavatnssýslu. Róbert Daníel Jónsson er vel að þessum titli kominn. Hann hefur ljósmyndað ótal staði í sýslunni sem við, sem höfum búið hér helmingi lengur en hann, höfum kannski aldrei augum litið eða talið neitt sérsaka og kveikt þar með áhuga okkar á að heimsækja þessa staði sem margir hverjir eru við túfótinn hjá okkur. Þá hef ég séð ótúlega fallegar myndir héðan úr bænum eftir hann. Það má heldur ekki gleyma hans aðalstarfi í íþróttamiðstöðinni, þar sem hann kemur alúðlega fram við alla, unga og gamla. Innilega til hamingju Róbert Daníel og gangi þér allt í haginn.

Þeir slá okkur við í mennigarlífinu nágrannar okkar í vestur-sýslunni. Þeir hafa nýlega storfnað Menningarfélag Húnaþings vestra, sem á að stuðla að og styðja við hverskonar menningarstarfsemi í héraðinu. Þeir hafa þó á seinni árum verið ólíkt duglegri en við þegar kemur að allskonar tónleikahaldi og öðrum skemmtilegum uppákomum bæði heimamanna og aðkominna skemmtikrafta. Það er sama hvort maður hlustar á, eða les um uppbyggingu ferðaþjónustu, þá er alltaf komið inn á mikilvægi menningar hvers konar á viðkomandi stöðum. Hvað hún byggi upp samfélagið og laði að gesti.  Hér hjá okkur er ekki lagt mikið upp úr þessum þætti því miður. Til dæmis var síðasti fundur menningarnefndar bæjarins haldinn 31. ágúst 2015, að því er ég best veit. Ég ætla ekki að segja að uppgangur Selasetursins á Hvammstanga sé alfarið menningu staðarins að þakka, en hún hefur áreiðanlega ekki skemmt fyrir.  Á síðasta ári sóttu Selasetrið rúmlega 27 þúsuns manns. Geri aðrir betur.

Við búum hér í blómlegu landbúnaðarhéraði. Hér er eitt af bestu svæðum landsins til sauðfjárræktunar og hér er eitt afurðahæsta kúaabú landsins. En eru nokkurs staðar seldar hér afurðir beint frá býli, eða nokkuð um heimavinnslu matvæla ætlaða til sölu eins og svo víða á landinu? Hér á Blönduósi var ekkert handverkshús rekið s.l. sumar, þó þau virðist ganga ár eftir ár allt í kringum okkur. Það var því gleðileg frétt sem kom um konurnar sem nú vilja blása til sóknar og hefjast handa á framleiðslu og sölu á heimaunnum matvælum hverskonar, handverki og fleiru. Gangi ykkur vel og munið að ef konurnar geta það ekki, þá getur það enginn.

Þorrablót Vökukvenna sem árlega er haldið fyrsta laugardag í þorra brást ekki  vonum manna frekar en fyrri daginn. Maturinn, framleiddur í heimabyggð og framreiddur af alúð og smekkvísi, var ljúffengur að vanda og skemmtiatriðin sprenghlægileg, frábær skemmtun. Ekki má gleyma Trukkunum, hljómsveit úr heimabyggð sem stóð sig vel eins og við var að búast. Bestu þakkir fyrir frábært kvöld.

Nú  lengist sólargangur og myrkrið hörfar og bráðum verður komið vor. Í sex mánuði hafa bíldruslurnar á planinu við B&S restaurant „glatt“ þá sem fara um þjóðveg 1. Nú er þarna ekki lengur bílaverksæði, væri nú ekki ráð að fjarlægja draslið svo aðkoman í bæinn liti aðeins betur út.

Við skulum þreyja þorrann og góuna eins og gamla fólkið sagði og taka glöð á móti því sem eftir er af snjó og kulda þennan veturinn. Hann er víst ekki alveg búinn.

Kveðja Nöldri.