"Þetta ár er frá oss farið,
fæst ei aftur liðin tíð.
Hvernig höfum vér því varið".

Þessar fyrstu línur úr ágætum áramótasálmi hafa verið húsfrúnni hugleiknar undanfarna daga enda verið að syngja sálminn í kirkjukórnum.

Eitt er víst að húsfrúin hefur ekki varið árinu í skriftir eins og henni hefur verið bent á undanfarið af ágætu fólki – nokkrum sinnum meira að segja. Öðru hvoru velti hún fyrir sér hvort hún ætti að drífa sig og setja inn pistil á Húnahornið áður en ár væri liðið frá þeim síðasta – en ákvað að hafa sig bara hæga líkt og allt árið – eða ákvað það kannski ekki beint, það bara gerðist einhvern veginn. Þegar ritstjórinn ákvað svo að skella inn pistli frá 2007 var augljóst að nú yrði hún að taka sig saman í andlitinu og setjast við skriftir. Enda ekki hægt að láta 2011 detta út pistlalaust eftir nokkuð samfellda dagskrá frá 2004...

Þetta ár hefur verið ósköp gott, margt spennandi gerst sem gott er að rifja upp. Húsfrúin náði þeim merkilega (að hennar mati) áfanga að verða fertug, fermdi frumburðinn, eiginmaðurinn varð fjörutíu og fimm ára og spennandi breytingar urðu í vinnunni þar sem tekist er á við nýjar áskoranir daglega.

Þrátt fyrir að ekki hafi viðrað vel til útilega lengi vel framan af sumri þá voru þær fáu sem fjölskyldan fór í afar vel heppnaðar og skemmtilegar, og á það bæði við um stórt ættarmót og stuttar ferðir „bara“ með fjölskyldunni – já og allt þar á milli. Alltaf er gaman að prófa ný tjaldstæði og fá t.d. nágrannar okkar í Varmahlíð góða einkunn hjá þessari fjölskyldu. Það þarf ekki alltaf að leita langt yfir skammt.

Líkt og nokkur fyrri sumur var aðeins gengið á fjöll og um landið og þá var nú ekki leiðinlegt að vera í góðum félagsskap – það er nú reyndar aldrei leiðinlegt að vera í góðum félagsskap ef út í það er hugsað.

Eftir góða helgi þar sem næsta nágrenni var kynnt fyrir góðri frænku og hennar manni sem búa erlendis og upplifað hrifningu þeirra af fagurri og fjölbreyttri náttúrunni fór húsfrúin að hugsa um að einhvern veginn yrðum við (Húnvetningar) að kynna þær gönguleiðir og þá möguleika til útivistar sem við höfum hér á bæjarhlaðinu. Hér eru miklir og góðir gistimöguleikar jafnt fyrir hópa sem einstaklinga og endalausir möguleikar á gönguferðum, hvort sem hugurinn stefnir upp á fjall eða um áhugaverðar slóðir, bæði söguslóðir og fallega náttúru. Eitthvað er búið að merkja af gönguleiðum, en er búið að auglýsa þetta nóg, hvar finna áhugasamir til dæmis upplýsingar um það sem í boði er? Göngukortin tvö sem gefin voru út árið 2001 eru góð – en húsfrúin hefur ekki fundið þau neins staðar í nokkur ár og það er náttúrlega ekki gott.

Húsfrúin á það til að fara á flug og fór eftir þessa góðu helgi að hugsa um mögulegar ferðamanna-gildrur því úrvalið er gott og við erum „í leiðinni“ – og nóg er af ferðamönnunum, við þurfum bara að finna fleiri leiðir til að fá þá til að stoppa hér í nokkra daga á ferð sinni um landið. Ein hugmyndin var „fimm nætur, fimm fjöll“ og var hún farin að sjá fyrir sér gönguferðir af mismunandi erfiðleikastigum með smá hækkandi (eða lækkandi) stikuðum fjöllum þar sem jafnvel væru upplýsingaskilti fyrir fróðleiksfúsa göngugarpa. Henni var svo bent á það af hjálplegum aðila að líklega væri best að byrja með aðeins lágstemmdari drauma – en þessum draumum um bjarta framtíð ferðaþjónustunnar og útivistar á svæðinu er hér með komið á framfæri ef drifkrafturinn skyldi vera meiri í einhverjum lesendanna.

Húsfrúin er alveg sannfærð um að með aukinni samvinnu ferðaþjónustuaðila á svæðinu ættum við betri möguleika í þeirri baráttu sem við þurfum að heyja um þessa blessuðu ferðamenn.

Þetta ár er frá okkur farið, eða svo gott sem, en okkar bíður nýtt og spennandi ár – 2012. Hvernig munum við verja því? Við þessari spurningu er náttúrlega ekki til eitthvert eitt svar. Húsfrúin stefnir hins vegar að því að bæta sig og skrifa fleiri pistla árið 2012 – það er eiginlega ekkert annað í boði...

Takk fyrir þolinmæðina.

Góðar stundir.