� síðustu viku æfði kirkjukórinn uppi á Baðstofu í Héraðshælinu. Tilefnið var áttræðisafmæli hjá elsta bassanum, Olla frá Hvammi, sem starfað hefur með kórnum í áratugi. Enn lengur hefur hann þó sungið með karlakórnum þar sem hann var formaður um árabil. Minnisstæður er hann líka, okkur karlakórsaðdáendum, þegar þeir Sigfús Guðmundsson brugðu sér í gervi stúdentanna kátu í Ævintýri á gönguför.

Fjölskylda afmælisbarnsins stóð fyrir  kaffiveislu fyrir gesti og heimamenn þar uppi á ellideildinni í Héraðshælinu. Kórinn söng nokkur veraldleg lög í tilefni dagsins, þar á meðal Ég skal vaka eftir söngbróður afmælisbarnsins, Jónas Tryggvason. Auk þess var almennur söngur.

� Baðstofunni var kirkjukórinn síðast á aðfangadag, söng þar jólamessu kl. 16 og ánægjuefni er að koma þangað svo fljótt aftur.

Það verður organistanum tilefni til að rifja upp æviskeið og elli Halldóru Bjarnadóttur, Húnvetningsins víðförla, sem seldi bæ sinn og blett á Mólandi í Glerárþorpi 1955 til að flytja í þessa nýju höll á Blönduósi, heim í Húnaþing þar sem rætur hennar voru og þaðan sem gott var að skrifast á við konurnar 400, sem Halldóra átti að pennavinum.

Ævisöguritari Halldóru, Vilhjálmur S. lýsir ellideildinni og búskap Halldóru svo:

„Deildin er á efstu hæð hins mikla og glæsilega húss Húnvetninga. Þar hefur hún tvö herbergi. Þau eru full af íslenskum munum og margir þeirra  eru sögulegir. Meðal þeirra eru listaverk unnin af íslenskum konum og margt sem hún hefur sjálf gert. Fyrir hennar atbeina var hæðinni sem gamla fólkið dvelur á, bætt við hina upphaflegu áætlun um þessa byggingu. . . . Hún fór svo fram á að byggður væri arinn í baðstofunni, stærsta herbergi hússins og  lagði fram nokkra fjárhæð til láns um lengri tíma í því skyni. . .

Ég dreg enga dul á það að ég álít að hún sé merkasta konan sem uppi hafi verið með þjóðinni á þessari öld. Menn geta myndað sér skoðun um þá fullyrðingu við lestur þessarar bókar. Ég fullyrði að þar er síst ofsagt um afrek og brautryðjandastarf Halldóru Bjarnadóttur, en því miður er of hratt farið yfir sögu.“

Hverfum nú aftur til tölvualdar og ársins 2014: � sunnudaginn kl. 11 syngur kórinn við guðsþjónustu í annarri höll sem reist hefur verið hér við ósinn. Þaðan sér vítt yfir flóann bláa, Vatnsnes og Strandir, allt vestur á Kaldbak og �rneshyrnu. Þar er hús hljóma, söngva og sálma og ekki síður einstakt í sinni röð.

Fastan stendur yfir og við syngjum Hallgrím: Upp upp mín sál og allt mitt geð.