Öll þurfum við á von að halda. Án vonar gerist ekki neitt. Þegar við fæddumst vonuðu foreldrar okkar og aðstandendur að okkur myndi farnast vel á ævinnar göngu. Finna okkur og verða hamingjusöm. Þegar fólk hefur háskólanám vonast líklega festir til að það gangi vel og klárist fyrr eða síðar. Þegar við förum að sofa vonum við að við sofum vel og vöknum endurnærð að morgni. Þegar við leggjum fé í banka vonumst við til að geta tekið það út aftur. Og þegar við kaupum hús vonumst við til að það haldi vatni og vindum og sé ekki gallað. Þegar við setjumst upp í bíl og ökum af stað vonumst við til að ferðin gangi áfallalaust fyrir sig og við komumst heil heim án þess að bílinn bili. Þegar veturinn kemur vonumst við til þess að það vori að honum loknum og svo komi sumar. Þegar klukkan er eitt megum við eiga von á því að hún verði tvö klukkustund síðar. Þannig vonumst við til að tíminn haldi áfram og við séum ekki stöðugt að upplifa okkar síðasta. 

Einnig vonumst við til þess núna að þetta covid ástand taki enda fyrr en seinna og biðjum saman að svo mætti verða.

Von og áhyggjur takast á

Vonin og áhyggjurnar takast á. Vonin er drifkraftur lífsins ásamt trú og kærleika. Vonin vekur bjartsýni, þrek og þor og fær okkur til að vilja halda áfram. En áhyggjurnar valda kvíða, draga úr okkur kjarkinn og vekja ótta og lamandi vonleysi.

Barn sem leikur sér þarf á von að halda. Ungt fólk sem fetar sig til sjálfstæðis og framtíðar þarf á von að halda. Ástfangið fólk þarf á von að halda. Öll hjónabönd þurfa á von að halda. Uppalendur þurfa á von að halda. Þeir sem sjúkir eru þurfa á von að halda. Og þeir sem standa við dánarbeð þurfa á von að halda. Og allt deyjandi fólk þarf á von að halda sem og allir þeir sem syrgja.

Lifum í voninni 

Það vonar enginn það sem hann sér eða veit. "Trúin er fullvissa um það sem við vonum. Sannfæring um hluti sem eigi er auðið að sjá." Ef við töpum voninni er líklega fátt eftir.

Höldum í vonina og lifum í voninni. Frestum ekki lífinu og verum ekki að bíða eftir einhverju sem verður kannski einhvern tíma seinna.

Leitumst við að njóta þess að vera í núinu eins og mögulegt er miðað við aðstæður og vonum svo það besta okkur öllum og heimsbyggðinni til handa.

Missum ekki sjónar af lífinu og kærleikanaum, frelsaranum okkar, Jesú Kristi, sem fullfær er um að varðveita okkur í núinu, í voninni, kærleikanum og trúnni. Leiða okkur, styðja og styrkja vegna elsku sinnar til okkar.

Felum okkur honum. Í trausti þess að hann muni vel fyrir sjá. Í þessum heimi og í hinum komanda, þegar yfir lýkur.

Lifum með vonina að vopni. Stöndum saman. Verum vonistar.

Með vonarríkri samstöðu- friðar- og kærleikskveðju.

Höfundur er ljóðskáld og rithöfundur og aðdáandi lífsins.