Emma Hansen heiti eg
í Húnaþingi alin
þar sem Giljá glæsileg
gljúfra prýðir salinn.
2.
Ungabarn ég óðar vék
yfir í fjörðinn Skaga
þar sem æviönnin frek
átti flesta daga. EH

Til fagnaðar í Skúlagarði laugardaginn 15. ág. streymdu Þingeyingar, hagyrðingar, skáld og skemmtidrótt. Fjórða hagyrðingamótið var að hefjast og árgangurinn Jóa í Stapa, heimamannsins Sigvalda Jónsson, sem undirbúningur mótsins hvíldi á og svo Hallgríms á Þorbrandsstöðum. Vinátta þessara félaga átti rætur á Hvanneyri, búfræðingar þaðan fyrir rúmum fjörutíu árum en þeir blómstruðu á þessum mótum, hittust  til að gleðjast, rifja upp gamlar stundir og nýjar stökur.

Jói var snillingurinn, hinir hollvinir og skákuðu að vísu og vísu ef svo bar undir.

Jóafrændi kom einnig í hópinn á þessu kvöldi og átti eftir að leggja mikið af mörkum til þessa fyrirtækis. Guðmundur Ingi prentari og kennari á Dalvík, systursonur Jóa kom á mótið í Skúlagarði og prentaði síðan vísur og gestalista frá þessum mótum.

Iðunnarrútan hafði fetað malarvegi upp í Ásbyrgi fyrr um daginn og þar sátu Emma Hansen af skáldaættum úr Norðurlandi og Magdalena Thoroddsen af vestfirskum skáldaættum og kynnti sig einnig í fögru rími:

Magdalenu mæra nafni
móðir forðum unni
Biblíu þar ber úr safni
beint úr ritningunni.
2.
Frænda minna furðugen
fylgja mér við leik og starf
en trausta nafnið Thoroddsen
tók ég beint í föðurarf. MTh

Annar Vestfirðingur birtist þar við Öxarfjörðinn þennan ljúfa ágústdag 1992:

Guðmundur Ingi gengur enn
glaður hér að borði.
Kasta vill á kvæðamenn
kveðnu vísuorði. GIK

Andrés Valberg kom aðvífandi og kvað um Inga:

Í Skúlagarði skáldin þinga
af skáldum hef ég ágæt kynni.
Gott er að hitta Guðmund Inga
hann gleður oss með návist sinni. AV

Og fékk til baka:

Andrés Valberg hrósið hlýtur
hvergi þó um of.
Upp úr honum alltaf flýtur
óstöðvandi lof. GIK

Saman settust á pall 9 hagyrðingar úr Kelduhverfi og svöruðu spurningum, s.s. spurningunni hvort hagyrðingar væru gáfaðri en annað fólk. Því svaraði Þorfinnur Jónsson frá Ingveldarstöðum öruggum rómi:

Ef við skoðum andans hlið
alveg hiklaust sönnum
hagmælskan er viðbót við
vit hjá gáfumönnum.

Sigvaldi svaraði af meira lítillæti:

Á þessu sviði er þjóðin slyng
og þykist rík
en heimskan veit ég hagyrðing
á Húsavík.

María Pálsdóttir í Vogum:

Þeir sem ausa úr orðabelg
oftast lopann teygja
vísnasmiðir vaða elg
en vitringarnir þegja

Ósk Þorkelsdóttir Húsavík:

Íslendingar yrkja vel
um það fer ég nærri
og engan vafa á því tel
okkar heili er stærri.

Fjórðu spurningunni – hvað er það besta í heimi? – svaraði Þorfinnur Jónsson með íhygli í svipnum:

Góða heilsu, glaða lund
gull til dagsins þarfa
eiga hlýtt og hugljúft sprund
og hafa nóg að starfa. ÞJ

Síðustu vísuna sækjum við til Jóa í Stapa, hann hafði farið norður á Skagaströnd með vini sínum þremur árum fyrr, eða ´89, aðra ferð á Hveravelli ´90, síðan í Sælingsdal ´91 og nú sátu þeir félagarnir hundrað manna gleði- og orðlistafund norður við Öxarfjörð – og stefndu á Hallormsstað næsta haust:

Stakan slynga stuðlum sett
sterkt fram send að vonum.
Þingeyingar ljúft og létt
leika að hendingonum. JG

Meira efni:
Minningagreinar um Sigvalda Jónsson frá Garði, aðalmann í landsnefnd 1992: https://www.mbl.is/greinasafn/grein/1492043/
Öxlin gnæfir yfir Þingið – fleiri pistlakrækjur: https://www.huni.is/index.php?pid=58&cid=12707

Ingi Heiðmar Jónsson