Jólamánuðurinn er genginn í garð og fer þá í hönd uppáhalds tími barnanna okkur. Gleði og eftirvænting skín úr augum þeirra, um leið og þessi tími vekur upp minningar hjá okkur sem eldri eru, sumum ljúfum en öðrum sárum.

Í Þorlákshöfn einkenndist þessi tími alltaf af gleði og kærleik, bakaðar voru ótal tegundir af smákökum, allt var skreytt hátt og lágt, sungin jólalög og dansað í kringum jólatréð á skemmtunum. Svo ekki sé nú minnst á aðalmálið, jólagjafirnar. Magnað að fá 16 jólagjafir, sumar frá fólki sem maður þekkti ekki neitt! Fyrir vestan var aðalgata Tálknafjarðar meira að segja lokuð svo við krakkarnir gætum farið á sleðanna eftir að pakkarnir voru opnaðir.

Já, jólaáreiti svífur yfir vötnum og við erum hressilega mynt á að jólin séu á næsta leiti. Auglýsingabæklingar flæði inn um bréfalúguna, í sjónvarpi og útvarpi er hamrað á lengri opnunartíma verslana, svörtum föstudegi og rafmögnuðum mánudegi sem enginn má láta fram hjá sér fara. Svo eru það jólatóleikar, jólaböll, jólamarkaðir, jólahlaðborð, jólaföndur, jólaglögg og allt hitt sem við höfum ekki tíma til að mæta á.

Allt í einu hefur aðventan snúist upp í stress og mögulegan kvíða, meðan að „allir“ hinir sýna frá sínu fullkomna fjölskyldulífi á facebook og instragram. Vissulega er þetta ýkt dæmi en það kannast án efa flestir við það að hafa gleymt sér í jólastressinu og misst sjónar af því sem virkilega skiptir máli í aðdraganda jóla, það er samvera með þeim sem okkur standa næst.

Jólin koma hvort sem bakaðar eru 14 sortir eða ekki, eða bernaissósan gerð frá grunni og allt þrifið hátt og lágt. Það er ekki það sem skiptir máli og ekki það sem við munum minnast þegar fram líða stundir. Á tímum þar sem sóun er eitt stærsta vandamál samtímans og samfélagsaðstæður leiða til þess að sífellt fleiri kljást við kvíða og andlega erfiðleika, er það mikilvægara en nokkru sinni fyrr að horfa inn á við, látum ekki glepjast af hinum stafræna veruleika heldur njóta tímans sem við eigum með okkar nánustu og reyna að láta gott af okkur leiða…Og heilsum hvort öðru.

Kær kveðja á aðventunni.

Anton Scheel Birgisson
Framkvæmdastjóri USVH.