Pistlar | 30. desember 2017 - kl. 12:12
Guð minn, Guð minn, hvà hefurðu yfirgefið mig?
Þannig hrópaði frelsarinn okkar, Jesús Kristur, af öllum mætti en lágum rómi á krossinum fyrir um 2000 árum og þannig hrópum við svo ótal mörg ef ekki öll einhvern tÃma og sum jafnvel daglega. Guð minn, Guð minn, hvà hefurðu yfirgefið mig? Af hverju Guð? Hef ég gert eitthvað af mér? Hef ég gert eitthvað vitlaust?
Þannig bregðumst við mörg við þegar áföll dynja yfir og við verðum eitthvað svo skelfing umkomulaus og smá, eins og blaktandi strá à vindi. Sumir reiðast, við förum jafnvel à afneitun. Það þyrmir yfir. Þetta bara getur ekki verið að gerast. Við dofnum upp. Hver klukkustund verður sem eilÃfð. Maður verður eitthvað svo skelfing aumur, smár og berskjaldaður. Vonbrigðin hlaðast niður og virðast algjör.
Þar er Guð
Kæru vinir, Þar er Guð. Það hlustar enginn betur en hann og það skilur okkur enginn betur en hann. Það er gott að eiga hann að. Hann er okkar besti vinur og áheyrnarfulltrúi. Hann er à umkomuleysinu, tómarúminu og þögninni. Hann leiðir okkur ekki aðeins à gegnum dimma dali heldur tekur okkur sér à fang og ber okkur þegar við erum við það að örmagnast, þegar við getum ekki meir.
Engar skyndilausnir à boði
Það segir okkur enginn hvernig við eigum og syrgja eða hvernig okkur ber að bregðast við. Það syrgir hver og einn með sÃnum hætti og það er enginn formúla til um það hvernig bregðast skuli við. Það eru engar skyndilausnir og engin hraðferð à boði þegar áföll dynja yfir og sorgin er annars vegar.
Það missir enginn eins og þú, það syrgir enginn eins og þú. Það saknar enginn eins og þú. Þvà að enginn er sem þú.
Guð er kærleikur
Gleymum þvà ekki að Guð er kærleikur sem vill okkur allt það besta. Hann sendi okkur son sinn sem tekinn var af lifi af þvà að heimurinn þoldi ekki kærleika Guðs sem hann þolir reyndar ekki enn þann dag à dag.
En hann reis upp frá dauðum. Lifið sigraði dauðann. Og sigurinn er tileinkaður okkur, þér og mér.
Jesús sagði: "Ég lifi og þér munuð lifa. Sá sem trúir á mig mun aldrei að eilÃfu deyja." Hver á annars meiri kærleika en þann að leggja lÃf sitt à sölurnar fyrir vini sÃna? Hvað þá svo þeir fái lifað um eilÃfð?
Höfundur og fullkomnari lÃfsins finnur til með fólki og vill fá að umfaðma okkur sÃnum lÃfsins græðandi kærleika.
Að kenna Guði um hið illa à heiminum er eins og að kenna ljósinu um myrkrið, sólinni um skýin, sumrinu um veturinn eða lÃfinu um dauðann.
EilÃf samfylgd
Okkur var aldrei lofuð auðveld ævi, jafnvel þótt þú legðir þig fram. Það eina sem öruggt var þegar þú fékkst dagsbirtuna à augun var að fyrr eða sÃðar myndu augu þÃn bresta og hjarta þitt hætta að slá. Það eina sem þér var lofað, var eilÃf samfylgd af höfundi og fullkomnara lÃfsins.
Þótt heilsa og mannlegur heiður, vinir og virðing þig svÃki, yfirgefi og hafni, þá mun ekkert geta gert lÃf þitt viðskila við kærleika Guðs, sem okkur býðst að meðtaka à syni hans Jesú Kristi og við munum um sÃðir fá njóta um eilÃfð.
Þegar þú hefur vind à fang, þá haltu höfðinu hátt. Hræðstu ekki myrkrið. Það mun birta til. Þvà að ljós heimsins mun þér lýsa à gegnum dauðans dimman dal. Hann fer á undan à gegnum storm, skafla og regn. Þú munt aldrei ganga einn. Munt aldrei vera einn á ferð. Mundu það.
Með kærleiks- og friðarkveðju.
Lifi lÃfið!
Höfundur er ljóðskáld og rithöfundur og aðdáandi lÃfsins.