Stjórn Samtaka sveitarfélaga á Norðurlandi vestra vill beina því til ráðherra ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunar að raforkuverð í dreifbýli og þéttbýli verði jafnað. Um þýðingarmikið byggðamál sé að ræða og löngu tímabært að íbúar hinna dreifðu byggða sitji við sama borð og íbúar í þéttbýli hvað raforkuverð varði.

Raforkuverð var til umfjöllunar á síðasta stjórnarfundi SSNV sem haldinn var 3. september síðastliðinn. Þar kom fram að frá því að skipulagsbreytingar voru gerðar á raforkukerfinu árið 2005 hafi fyrirtæki sem annast dreifingu á raforku í þéttbýli og dreifbýli haft tvær mismunandi gjaldskrár, aðra fyrir dreifingu raforku í þéttbýli og hina fyrir dreifingu í dreifbýli. Þrátt fyrir niðurgreiðslu frá ríkinu, með svonefndu dreifbýlisframlagi, sé raforkuverð í dreifbýli enn hærra en raforkuverði í þéttbýli.

Þá kom fram á fundinum að frá árinu 2015 hafi dreifbýlisframlagið verði fjármagnað með svonefndu jöfnunargjaldi, sem sé lagt á alla almenna raforkunotkun. Til að ná fullri jöfnun raforkuverðs fyrir alla landsmenn sé áætlað að þurfi viðbótarframlag sem nemi um 900 milljónum króna á ári.

Í fundargerð fundarins segir: „Stjórn SSNV tekur undir tillögu stjórnar SASS í bókun frá 546. fundar hennar dags. 16. maí sl. um að nýta megi hluta af arði af rekstri Landsvirkjunar sem framlag til niðurgreiðslu raforkuverðs. Ástæða er til að benda á að í gegnum tíðina hefur verið rætt um að þegar skuldir Landsvirkjunar hafi verið greiddar niður muni arður af henni nýtast í þágu landsmanna. Það liggur beinast við að sá arður verði nýttur á sviði raforkumála og beinlínis í þágu landsbyggðarinnar, þar sem allar virkjanir Landsvirkjunar standa. Um þýðingarmikið byggðamál er að ræða og löngu tímabært er að íbúar hinna dreifðu byggða sitji við sama borð og íbúar í þéttbýli hvað varðar raforkuverð og í raun hálfhjákátlegt að þeir sem búa næst uppsprettu raforkunnar, nærri virkjununum eða undir raflínum sem flytja orkuna á suðvesturhornið, skuli greiða hærra verð fyrir orkuna en þeir sem fjær búa.“