Kosið verður um sameiningu sveitarfélaganna Húnavatnshrepps og Blönduósbæjar nú um komandi helgi, laugardaginn 19. febrúar. Þar sem ég er einn af nefndarmönnum Blönduósbæjar hef ég fyrir mitt leyti sterka skoðun á því hvort eigi að sameina eður ei. Í nefndarstörfum þessarar nefndar hefur verið góður samhljómur að ég tel og allir með sama markmið : Hvernig getum við styrkt samfélagið okkar , og hvernig getum við unnið að uppbyggingu þess áfram.

Við höfum lagst saman á árarnar um ýmsa hluti og þar sem við beitum kröftum okkar saman mun okkur verða meira ágengt en ella. Sem dæmi má nefna að jöfnunarsjóður hefur samþykkt að hækka framlag sitt til uppbyggingar Umhverfisakademíu á Húnavöllum úr 20 milljónum í 40 milljónir komi til þess að sameining verði samþykkt, það er vel. Í samtölum okkar við ráðherra og þingmenn hefur okkur verið vel tekið og teljum að það sem við berjumst fyrir muni skila sér á komandi misserum. Efling sýslumannsembættis og innheimtumiðstöðvar, slitlag á flugvöllinn á Blönduósi,  eru þættir sem skipta okkur verulegu máli svo eitthvað sé nefnt þar.

Varðandi samgöngur erum við í mikilli samkeppni við önnur svæði um fjármagn til að bæta héraðs- og tengivegi sem eru víða í því ásigkomulagi að þeir teljast vart vegir en við höfum haldið okkar óskum á lofti og heldur bætt í það sem verður að vera í forgangi. Það er stefna stjórnvalda að endurnýja og byggja upp flutningskerfi raforku sem og virkjanir og til þess að það sé hægt þá þarf að hafa nothæfa vegi. Vegirnir í Blöndudal að austan og vestanverðu og Svartárdalsvegur skipta verulegu máli í þessari uppbyggingu. Það segir sig sjálft að ekki er hægt að bæta þeirri umferð sem uppbyggingin mun skapa á þá í núverandi ástandi. Það má ljóst vera að þetta eru framkvæmdir sem ekki er hægt að bíða með ef það á að hraða þessari uppbyggingu raforkukerfisins, það er alltaf best að byrja á grunninum. Að ég tali nú ekki um að byggja upp innviði sem eiga að nýtast á landsvísu á kostnað innviða heimamanna.

Talandi um raforku þá er ekki úr vegi að minnast á það að með tilkomu gagnavers á iðnaðarsvæði á “lóðarmörkum” Húnavatnshrepps og Blönduósbæjar þá er um að ræða fyrsta stórnotanda á raforku í Húnavatnssýslu síðan Blönduvirkjun var tekin í notkun 1991. Og þess ber að geta að það voru einmitt sveitarfélögin Húnavatnshreppur og Blönduós sem voru meðal stofnaðila í gegn um fasteignafélagið Ámundakinn, hvar bæði sveitarfélögin eru meðal stærstu eigenda á eftir Byggðastofnun. Ákvörðunin um að koma þessu verkefni af stað hefur svo sannarlega skilað sér í aukinni atvinnu verktaka og þjónustuaðila á svæðinu sem og gjöldum til sveitarfélagsins. Og þegar þetta er skrifað voru að detta inn auglýsingar um þrjú störf til viðbótar hjá gagnaverinu. Þetta verkefni byrjaði með tveimur húsum og skóflustunga var tekin í maí 2018 og stefnir í að í árslok 2022 verði búið að byggja um 12000 m2 af húsnæði fyrir gagnaverin. Í kjölfar þessa verkefnis hefur svo hafist önnur uppbygging sem ekki sér fyrir endann á.

Já það er svo heilmargt sem tengir íbúa Húnavatnshrepps og Blönduósbæjar , vegir okkar liggja flest allir saman. Mín skoðun er sú að nú sé komið að því að klára samrunann í nýtt og öflugt sveitarfélag sem hefur burði til að sækja fram, áfram veginn – helst með bundnu slitlagi.

Ég hvet íbúa Húnavatnshrepps og Blönduósbæjar til að mæta á kjörstað og greiða atkvæði um þessa sameiningartillögu á laugardaginn.

Að lokum langar mig til að þakka félögum mínum í samstarfsnefnd fyrir gott samstarf 😉

Guðmundur Haukur Jakobsson

Forseti sveitarstjórnar Blönduósbæjar.