Svo hátt sem himininn er yfir jörðinni, svo óendanlega nálægur hjarta mínu er kærleikur þinn, ó, Guð, fyrirgefning, miskunn, náð og dýrð.

Þú opnar mér hjarta þitt og býður mér að leita skjóls við rætur þess. Og þótt ég skjálfi sem strá í vindi nýt ég skjóls er ég aðeins opna mín innri augu, lít til fjallanna og horfi upp til þín í himinblámann.

Því þegar ég lúinn og þreyttur er orðinn. Veðraður eftir farinn veg og hef fullnað þjónustu mína hér á jörð, þá veit ég, Jesús, að þú opnar mér himinsins hlið þar sem þú hefur búið mér stað í grónu rjóðri á grænni grundu við sólríka strönd himinsins þar sem ég fæ að hvílast og njóta í skjólgóðu rjóðri minninganna.

Þar sem ég finn sjálfan mig að nýju. Þar sem geislar þínir munu verma mig um sólarlag seint um kvöld eftir langan dag, nóttina alla og fram á nýjan morgun.

Lof sé þér, Guð, sem skapar, læknar, líknar og endurnærir. Já, þér sem reisir upp og gerir alla hluti nýja.

Í auðmýkt og þakklæti með kærleiks- og friðarkveðju.

- Lifi lífið!

Höfundur er ljóðskáld og rithöfundur og aðdáandi lífsins.