Fátt ef nokkuð er dýrmætara en að dvelja í núinu í bæn. Að fá að tala við Guð skapara sinn og frelsara og biðja um áfyllingu vonar, friðar og kærleika inn í líf sitt og annarra.

Það að biðja Guð um náð og miskunn er ekki merki um vanmátt eða veikleika heldur auðmýkt sem okkur er svo nauðsynlegt og holt að gangast við og gagnast okkur best á ævinnar göngu. Þangað er nefnilega styrkinn að sækja sem við flest ef ekki öll þörfnumst og þráum meðvitað og ómeðvitað.

Bænin eykur meðvitund

Um leið og bænin skerpir á núvitund þá gerir hún okkur meðvitaðri um okkur sjálf, samferðafólk okkar og umhverfi. Hún fær okkur til að átta okkur á hver við erum og hvert við viljum raunverulega stefna.

Ekki veit ég svo sem nákvæmlega hvernig bænin virkar en ég veit þó það að mér finnst ómetanlega gott að fá að dvelja í henni og þannig meðtaka friðinn sem henni fylgir.

Bænin er æfing í trú, von og kærleika

Bænin er hluti af frumþörf mannsins. Dýrmætur arfur, menning, boð um að þiggja það að lifa í tengingu við höfund og fullkomnara lífsins. Bænin er æfing í trú og trausti, von og kærleika. Við nemum staðar, kyrrð kemst á hugann, hjartað opnast, við sleppum takinu og gerumst einlæg og heiðarleg um stund.

Bænin er kvíðastillandi

Bænin er kvíðastillandi og streitulosandi. Hún skerpir einbeitingu og veitir huganum ró. Kafað er inn í innsta kjarna, hugsanir lagðar á borð. Áhyggjur og þrár, væntingar, framtíð og líf, lagt á herðar og altari Jesú Krists, sem vill bera þær með okkur, leiða okkur og hjálpa okkur að finna lausnir hverju sinni.
Við stingum á kýlum, áhyggjurnar taka að líða á braut og friðurinn flæðir inn. Frelsarinn okkar, Jesús Kristur, hvatti okkur til að taka okkur tíma til að biðja og vera reyndar stöðugt á bæn og halda þannig vöku okkar.

Bænin mýkir hjartað

Bænin mýkir hjartað og auðveldar ævigönguna. Hún stillir okkur af svo markmið okkar verða skýrari. Við tökum að sjá Guð, samferðamenn okkar, umhverfið allt og okkur sjálf í nýju ljósi.
Bænin styrkir fjölskyldubönd, samkennd og virðing vex, umburðarlyndið eykst og umhyggjan dýpkar. Bænin er góð forvörn og besta áfallahjálpin.

Hún er sem græðandi smyrsl. Hún líknar og læknar, laðar og leiðir, uppörvar og hvetur. Hún er ekki spurning um orðalag heldur hjartalag.

Andardráttur lífsins

Bænin er andardráttur lífsins, allt það súrefni sem þarf til þess að komast af. Í bæninni drögum við að okkur kærleikann og fyrirgefninguna og þann frið sem enginn getur gefið annar en Jesús Kristur. Frið sem er æðri öllum skilningi og enginn og ekkert megnar frá okkur að taka. Frið sem sprottinn er af ást Guðs. Með bæninni upplifum við fegurð lífsins.

Núið og eilífðin

Um leið og bænin skerpir á núvitund færir hún okkur von og eilífa lífssýn. Málið er nefnilega að lifa í núinu og njóta þess í ljósi eilífðarinnar. Því að ég er þess fullviss að ævinnar bestu stundir, dýrmætustu augnablik, fegurstu draumar og ljúfustu þrár, séu rétt eins og forsmekkurinn, aðeins sem forrétturinn að þeirri himnesku veislu sem lífið raunverulega er og dýrð eilífðarinnar mun hafa upp á að bjóða.

Með vonarríkri kærleiks- og friðarkveðju og í bæn til höfundar og fullkomnara lífsins leyfi ég mér því í auðmýkt að segja.

Lifi lífið!

Höfundur er ljóðskáld og rithöfundur og aðdáandi lífsins