Brandaskarð. Mynd: Ljósmyndasafn HAH.
Pistlar | 26. september 2021 - kl. 21:21
Stökuspjall: Bragur nýr og forn
Eftir Inga Heiðmar Jónsson
Þau blóm sem uxu Skáldið Rúnar á Skagaströnd yrkir upphafsvísu spjallsins um nágranna sinn og kollega, bóndann á Brandaskarði. Um Vilhjálm Benediktsson sem tekur fásinnið og fjallasalinn fram yfir mannfagnað: Þegar guðleg gifta sína Vilhjálmur Bendiktsson átti fyrstu bernskuár sín í systkinahópi, m.a. út á Ytri-Ey, fimm þeirra lifðu og hann var sá þriðji í röðinni. Brynjólfur í Þverárdal, bóndi á stórri jörð fram í Hlíðarhreppi og afkomandi Bjarna þjóðskálds og amtmanns Thorarensen kom til fjölskyldunnnar og bauð Vilhjálmi fóstur. Hann var í barnlausu hjónabandi og vildi arfleiða drenginn. Saga geymist af því hvernig sú ráðagerð kviknaði og Sigríður dóttir Vilhjálms rekur í Húnavökugrein, sjá krækju hér neðar. En sár hafa Vilhjálmi verið þessi vistaskipti og þegar hann var kominn á vinnumannsaldur réðst hann út að Geitaskarði og gefur þeim árum þessa fallegu vísu: Bestu æviárin mín Í vísnasafni Sigurðar frá Selhaga, næsta bæ við Þverárdal, geymist langt ljóð Vilhjálms og gott, Land og þjóð sem hefst þannig: Hljóðs ég bið svo heyrast megi Inn til heiða, upp til fjalla Eitthvert hulið afl oss dregur Síðar í ljóðinu segir höfundur: Afi Vilhjálms, þ.e. móðurfaðir hans var Friðgeir Árnason rímnaskáld í Hvammi á Laxárdal, sem búið hafði fyrstu árin með föður sínum, Árna Jónssyni stutta og Ragnheiði systur sinni og fjölskyldu á næsta bæ, stórbýlinu Mörk, en flutti síðar með konu og dætur að Hvammi. Náfrændi Vilhjálms og annar afastrákur Friðgeirs í Hvammi var Friðrik Aðalsteinn prófastur á Húsavík, var einnig skáldmæltur auk þess að vera tónlistarmaður. Friðrik gerði einnig listagarðinn frægan jafnframt prestskapnum, átti einnig sama afmælisdag og Jón forseti og skopaðist að sér sjálfum, dagurinn hans hyrfi í skuggann af forsetanum: Margt er annars undarlegt á Fróni Gefum Rúnari Kristjánssyni á Skagaströnd lokaorðin um Vilhjálm á Brandaskarði, þann sem kominn var af skáldaslóðum á Laxárdal og kannski hefur það ráðið einhverju um vilja Brynjólfs í Þverárdal að sækjast eftir Vilhjálmi aftur fram í dalinn: Ég veit að marga Og lengi mun Fleiri ljóð - og sögur: Ingi Heiðmar Jónsson |
Húnahornið - Fréttavefur allra Húnvetninga |