Klúðrið og bullið er víða í samfélaginu okkar og er af mörgu að taka. Ætla ég að nefna aðeins nokkur atriði. Landsbankaklúðrið í kringum kaupin á Tryggingamiðstöðinni. Alveg er það merkilegt þegar embættismenn telja sig geta tekið ákvarðanir um hvað sem þeim dettur í hug, jafnvel þó það gangi gegn vilja eigandans, þ.e. er ríkisins, og jafnvel gegn löggjafarþinginu sjálfu. Afleiðingin þessa gjörnings er að raungerast, þ.e. bankaráðinu verður sópað út og líklega eru dagar bankastjórans taldir líka, enda átti hann ekki góðan leik í viðtali í fréttum Ríkissjónvarpsins á dögunum, þar sem hann sagði með hroka að Landsbankinn væri ekki ríkisfyrirtæki heldur almenningshlutafélag nær eingöngu í eigu ríkisins.

Ríkisendurskoðandi hefur nú verið gerður afturreka með undirritun sína á ársreikning ISAVIA og allt bendir til þess að sama gildi um ársreikning Íslandspósts og fleiri ríkisfyrirtækja. Ríkisendurskoðandinn, Guðmundur Björgvin Helgason, sem þrátt fyrir embættistignina, er ekki löggiltur endurskoðandi, heldur stjórnmálafræðingur. Áritun hans dugar því ekki samkvæmt lögum um endurskoðendur og endurskoðun. Félag löggiltra endurskoðenda hefur látið í sér heyra vegna málsins og telur að ríkisendurskoðandi sé löggiltur endurskoðandi, eðli málsins samkvæmt.

Kosningabaráttum um embætti forseta Íslands verðu líklega skrautleg og með ólíkindum hvað margir telja að starfið sé fyrir sig. Athygli vekur líka hvað margir ríkisstarfsmenn vilja komast á Bessastaði. Forstjóri persónuverndar er þar á meðal, en hann á klúður vikunnar þegar í ljós koma að facebookauglýsingar hans brutu í bága við persónuverndarákvæði. Þá eru engar upplýsingar á síðu hans um hvernig eigi að takmarka auglýsingar frá honum eða tilkynning um að mögulega muni þeir sem fylgja síðunni hans fá auglýsingar frá honum. Sama mun víst vera upp á teningnum hjá öðrum frambjóðendum líka, en sérlega er þetta neyðarlegt í tilfelli forstjóra persónuverndar, hennar Helgu. Hún viðurkenndi strax klúðrið en kenndi samfélagsmanneskju sinni um það.

Klúðursleg umræða sem á stórum köflum er bull og vitleysa er í kringum þátttöku Íslands í Júróvísjónkeppnina sem halda á í Svíþjóð. Markmið keppninnar er að sameina fólk og á hún að vera ópólitísk með öllum. Af fréttum að dæma hefur þetta algjörlega snúist upp í andhverfu sína. Keppnin virðist sundra frekar en sameina og hún er orðin hápólitísk. Andstæðar fylkingar keppast nú við að rakka hvora aðra niður, svona á svipaðan hátt og gert er í kringum hræðilegan ófrið milli Ísraels og Palestínu. Ég er með einfalt ráð til stjórnenda og skipuleggjenda þessarar keppni, ráð sem ég held að allir, allar þjóðir, ættu að geta sameinast um. Það er sú einfalda regla, að ef ríki er í stríði, þá á það ekki heima í söngvakeppninni. Keppnin er fyrir friðelskandi þjóðir og hana nú.

Fylgistap ríkisstjórnarinnar er vandræðalega klúðurslegt. Fyrstu ár hennar lofuðu góðu en nú verður hennar líklega aðallega minnst fyrir stöðnun og aðgerðarleysi – stjórn sem hefur eitt markmið og aðeins eitt, sem er að halda völdum hvað sem tautar og raular. Það er allt og mikið mál að fara að telja upp öll þau mál sem ráðherrar ríkistjórnarinnar hafa klúðrað en svo eitthvað jákvætt sé nú sagt um hana, þá hefur pólitískur stöðugleiki ríkt, sem er gott og líklega á fyrrverandi forsætisráðherra mestan þátt í því.

Ég ætla ekki að segja að sameiningarmál Húnabyggðar og Skagabyggðar sé klúður, alls ekki, en hvað er að gerast á þeim bænum, hvað er að frétt? Samstarfsnefnd var skipuð af sveitarfélögunum í febrúar til að undirbúa sameininguna og var stefnt að því að hún gæti tekið gildi 1. júní. Síðan hefur bara ekkert heyrst frá nefndinni, að minnsta kosti ekki opinberlega og íbúar sveitarfélaganna eru engu nær. Fram kom í pistli frá Skagaströnd í Mogganum nýverið (haft eftir ónefndum nefndarmanni í sameiningarnefndinni) að sameining væri flókin og tæki tíma og ekkert yrði af henni 1. júní næstkomandi. Hvað er það sem tefur þessi mál? Eru það peningamálin, þ.e. framlög úr Jöfnunarsjóði sveitarfélaga, eða er áhuginn einfaldlega ekki til staðar? Spyr sá sem ekki veit.

Og svona í lokin þá var það algjört klúður hjá Liverpool að tapa fyrir Atalanta í Evrópudeildinni og hörmulegt klúður hjá Viktor Hovland, þeim norska, að spila illa á Mastersmótinu og detta úr leik. Já klúðrið er víða og líkur hér með þessu klúðurslega nöldri.

Kveðja, Nöldri