Þegar ekið er um Húnavatnssýslurnar blasir nokkuð við, nokkuð sem mörgum þykir sjálfsagt og eðlilegt en nánast heltekur menn eins og mig. Land! Endalausar breiður af landi; ræktuðu landi, ræktanlegu landi, beitilandi og afréttarlandi. Hvílík tækifæri, hvílíkir möguleikar! Þessi upplifun mín af svæðinu er ekki síst afgerandi þar sem ég kem úr gjörólíku umhverfi Eyjafjarðarins, þar sem dreifbýlið er þéttbýlt og rekin eru stærðar bú á jörðum sem hér þættu varla þess verðar að yrkja. Möguleikar til stækkunar eru uppurnir hjá mörgum bændum, þeir hafa ræktað hvert einasta horn á jörðum sínum og eru jafnvel háðir leigulandi til að viðhalda bústærðinni.

Þetta vandamál háir okkur ekki hér og því ber að fagna. Hér liggja óteljandi möguleikar í eflingu landbúnaðar og þar með eflingu svæðisins í heild, ekki síst Blönduósbæjar sem fyrir löngu hefur skipað sér sess í þjónustu við sveitirnar. Sveitin er háð þéttbýlinu á sama hátt og þéttbýlið er háð sveitunum í kring, hvort um sig er lífæð og styrkur hins. Bændum á svæðinu er það gríðarlega mikilvægt að þurfa ekki að fara um langan veg til að sækja þjónustu og aðföng. Viðskipti bænda skapa jafnframt aukin umsvif fyrirtækja sem þá þjónusta og þannig afleidd störf í þéttbýlinu. Vart þarf að nefna hversu mikilvæg öflug kjötafurðastöð, SAH, er öllum þeim er hér búa. Þar má segja að hagsmunir sveitanna og bæjarins renni algjörlega saman í eitt. Allt hangir þetta saman og öllu þessu þarf að hlúa að. Það vill svo til að bændur, líkt og aðrir, hafa tilhneigingu til að sækja þangað sem margir bændur eru fyrir. Þangað sem landbúnaður er í sókn og jákvæðni ríkir um möguleikana í greininni. Það er ekkert sem kemur í veg fyrir að það geti verið hér.

Ég er svo skrítinn að ég vill hvergi búa nema í sveit og hafa atvinnu af landbúnaði. Því fylgir óumflýjanlega að sveitarfélagið, sem ég vel að setjast að í, verður að bjóða upp á þennan búsetumöguleika og meta hann til jafns við aðra innan sveitarfélagsins. Við fjölskyldan vorum svo lánsöm árið 2011 að finna jörð hér í Blönduósbæ sem okkur reyndist unnt að kaupa og hefja búskap á. Samfélagið allt tók okkur vel og það kom okkur á óvart hversu mikið af ungu og metnaðarfullu fólki býr á jörðunum allt í kringum okkur. Nýliðun í landbúnaði er öllu sveitarfélaginu mikilvæg, að henni ættum við að stuðla sem ein heild og leitast við að sporna gegn því að jarðir leggist í eyði í meira mæli en þegar er orðið. Samhliða nýsköpun og leit að nýjum atvinnutækifærum skulum við leggja rækt við það sem fyrir er. Öflugur landbúnaður skapar atvinnu og líf í sveitarfélaginu!