Nú eru þrjár vikur ti kosninga um sameinaða Austur Húnavatnssýslu í eitt sveitarfélag. Umræðan um sameiningu hefur mér fundist fátækleg. Þann 15. apríl voru tvær greinar í Bændablaðinu sem vöktu athygli mína. Báðar fréttirnar skrifaði MÞÞ.

Fyrirsögn annarrarn fréttarinnar var;
Greiða atkvæði um sameiningu í sumar.

Í aðalatriðum frétarinnar kom eftirfarandi fram, ekki feitletrað

 „Atkvæðagreiðsla um sameiningu var samþykkt á sveitarstjórnarfundum nýverið þar sem bæði sveitarfélög skoruðu jafnframt á Alþingi og ríkisstjórn að bæta samgöngur innan svæðisins. Slitlag á héraðs- og tengivegi. Vilja sveitarstjórnir að sérstök áhersla verði lögð á bundið slitlag á héraðsog tengivegum. Að flýta breikkun einbreiðra brúa yfir Skjálfandafljót og Jökulsá á Fjöllum á þjóðvegi 1 og á tengingum milli byggða“.

Fyrirsögn hinnar fréttarinnar var;
Hugsanleg sameining sveitarfélaga í A-Húnavatnssýslu: Þarf að byggja upp traust

Svo kom feitletrun sem hljóðaði svo;

„helsta áskorunin við mögulega sameiningu sveitarfélaganna sé að byggja upp traust og auka trú íbúa á að hag þeirra verði betur borgið í sameinuðu sveitarfélagi, að þjónusta nái til allra íbúa og að áhrif jaðarbyggða verði tryggð. Sameining sveitarfélaga geti ekki farið þannig fram að eitt sveitarfélag yfirtaki önnur.

Ég viðurkenni að mér var frekar brugðið. Orðið traust er í mínum huga mjög sterkt orð. Ég veit ekki með aðra en ég er þeirrar gerðar að ég treysti öllum og það þarf að ganga mikið á til þess að traust mitt á viðkomandi hætti. Þá er ekki hægt að tryggja að hag íbúa verði betur borgið því um það ræður einstaklingurinn mestu. Sveitarfélag hefur skyldur gagnvart íbúum sínum.

Sameining sveitarfélaga gengur fyrst og fremst um að sameina stjórnsýslu þeirra. En sameining er eitt. Fólkið sem býr í sameinuðu sveitarfélagi verður líka að finna að nú er verið að gera eitthvað þeim til hagsbóta að það sé verið að bæta þjónustuna svo eitthvað sé nefnt.

Sameining sveitarfélaga í Austur Húnavatnssýslu er á jafnréttisgrunni en ekki þannig að eitt eða fleiri sveitarfélög eru að yfirtaka önnur sveitarfélög.

Þannig er að þeir sem tala um, þó í flimtingum sé, að þetta og hitt breytist þegar við erum búnir að innlima þetta eða þessi sveitarfélög verði allt betra þá er staðreyndin ekki sú. Þeir sem þannig tala eiga að láta af því strax.

Ég hvet alla A-Húnvetninga til að kynna sér efni samstarfshópa á Húnvetningur.is.

Eitt sem komið hefur fram í samtali og vinnu starsfhópa, að ég held, er að A-Hún verði miðstöð umherfismála m.a. með uppsetningu akademíu um umhverfismál. Hugsið ykkur hvað við getum náð langt með þetta mál. Að vera í forystu með því að setja upp akademíu um umhverfismál getur ekki verið annað en jákvætt. Það setur vissulega kröfur á íbúana að öll þeirra vinna taki mið að því að umhverfið skaðist ekki.

Þrír fulltrúar sem hafa verið í forystu um sameiningu sveitarfélaganna fjögurra hafa skrifað pistla á Huni.is og hvet ég alla til að kynna sér hvað þar kemur fram. Þau hafa staðið í stafni og örugglega stýrt góðum Knerri.

Höfundur er mikil áhugamaður um sameiningu sveitarfélaga í A-Hún

Gunnar Rúnar Kristjánsson