Þegar maður gefur sér tíma til að nema staðar og taka inn og meta allt það sem er í gangi í heiminum, allan þann hrylling og mannvonsku, skilningsleysi og vanvirðingu, kærleiksþurrð og óþarfa óáran, þá setur mann hljóðan og fyllist depurð, vonleysi og máttleysi.

En svo hugsar maður aðeins nær sér og fer yfir farinn veg sem er jafnvel hin síðari ár einnig þrúgandi af þverrandi heilsu, minni starfsorku og dvínandi getu til flestra verka. Þá verður maður samt eitthvað svo þakklátur.

Þakklátur fyrir að fá að vera með. Þakklátur fyrir að fá að búa í tiltölulega friðsömu landi þar sem þjóðin stendur saman þegar á reynir, þrátt fyrir allt. Þakklátur fyrir gott heilbrigðiskerfi, líka þrátt fyrir allt. Eða alla vega þakklátur fyrir að það skuli þó ekki vera verra. Þakklátur fyrir faglega lækna og starfsfólk sem er allt af vilja gert og leggur sig sannarlega fram.

Maður verður svo innilega þakklátur fyrir fólkið sitt og vini alla. Sí stækkandi fjölskyldu sem manni þykir óendanlega vænt um og er svo þakklátur fyrir að fá að sjá og upplifa verða að veruleika. Óendanlegt þakklæti fyrir einstakan maka, börn, tengdabörn og barnabörn. Fá að fylgjast með vegferð þeirra allra, fyrstu dögum og skrefum, þroska, uppvexti, námi og störfum.

Að fá að koma auga á allt hið góða og fagra sem í heiminum er, þrátt fyrir allan hryllingin sem þrátt fyrir allt vekur með manni von um að hægt sé að gera betur og bæta heiminn.

Og það að temja sér að vera ekki alltaf með allt á hornum sér, sí kvartandi yfir öllu og sjá ekki hið neikvæða við allt og alla. Heldur að sjá tækifærin til að gera betur og vilja láta gott af sér leiða, þó í veikum mætti kunni að vera. Því samhuga í bæn fyrir friði, vilja og verki verður allt betra.

Það gerir mann auðmýkri yfir viðleitninni yfir því sem leitast er við að gera vel. Að koma auga á að fólk er að leggja sig fram og reyna að gera sitt besta í oft erfiðum aðstæðum. Það gerir það jafnvel að verkum að manni langar til að verða hjálplegri og leggja lið. Og það eykur almenna vellíðan. Því þá fyllist maður þakklæti fyrir þó það sem maður er og hefur.

Bæn

Takk, Guð, fyrir blessun þína og varðveislu og fyrir það að vera, þrátt fyrir allt. Viltu gefa okkur þinn frið í hjarta sem mætti svo smitast frá hjarta til hjarta og breiðast með samstöðu yfir heimsbyggðina alla. Kærleikans frið uppbyggingar og hjálpsemi, skilnings og umbóta þar sem þess gerist þörf. Viltu hjálpa okkur að draga að okkur þinn heilaga góða andardrátt sem fyllir okkur trú, kærleika, von og friði. 

Hjálpaðu okkur að upplifa okkur öll jafn dýrmæt og mikilvæg og að við höfum öll eitthvað fram að færa og gefa. Hjálpaðu okkur einnig að taka á móti gjöfum þínum í gegnum mannanna verk með þakklæti og af auðmýkt. Svo okkur líði og farnist betur. Þess bið ég og vonandi þeir sem treysta sér til að taka undir með mér, í Jesú nafni. Amen.

Með kærleiks- og friðarkveðju.

- Lifi lífið!

Höfundur er ljóðskáld og rithöfundur og aðdáandi lífsins.