Fyrri mynd
Nsta mynd
...
Ok
Velkomin á vef Húnahornsins. Við notum vefkökur (e. cookies) til þess að bæta upplifun þína og greina umferð um síðuna.
Með því að nota vefsíðuna samþykkir þú notkun á vefkökum og skilmála okkar.
Hnahornið
Open Menu Close Menu
Hnahornið
Þriðjudagur, 19. mars 2024
   m/s
C
CW
huni.is - RSS-efnisveita
 
Mars 2024
SMÞMFL
252627282912
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31123456
FyrriNúnaNæsti
Veðurstofa Íslands Vegagerðin
Holtavörðuh. 02:03 0 0°C
Laxárdalsh. 02:03 0 0°C
Vatnsskarð 02:03 0 0°C
Þverárfjall 02:03 0 0°C
Kjalarnes 02:03 0 0°C
Hafnarfjall 02:03 0 0°C
VegagerðinVestfirðirVestfirðirNorðurlandNorðausturlandVesturlandAllt landiðMiðausturlandSuðvesturlandSuðurlandSuðausturland
Nöldrið
18. ágúst 2023
Okur, íslenska og illgresi
Já komið þið sæl og blessuð. Nöldri er ekki dauður úr öllum æðum þó langt sé um liðið frá síðasta nöldurpistli. Af nógu er að taka í nöldrinu en ég ætla þó aðeins að nefna nokkur atriði að þessu sinni. Fyrst ætla ég að byrja á verðlaginu í Kjörbúðinni okkar hér á Blönduósi.
::Lesa
Leita í netfangaskrá
 
Eftir Bjarna Jónsson
17. mars 2024
Eftir Inga Heiðmar Jónsson
15. mars 2024
Eftir Bjarna Jónsson
11. mars 2024
70. þáttur. Eftir Jón Torfason
09. mars 2024
Eftir Inga Heiðmar Jónsson
06. mars 2024
Eftir Inga Heiðmar Jónsson
03. mars 2024

Allt búið

Heimavinnandi hafa minnstu réttindin í þjóðfélaginu. Af hverju er mikilvægasta starfið svo lítils metið? Móðurhlutverkið mun meira krefjandi en blaðamennska.

Þetta eru fyrirsagnir í grein sem ég fann á vefsíðu sem heitir Hið gullna jafnvægi (hgj.is) og er eftir Hildi Friðriksdóttur. Í greininni fjallar hún meðal annars um það    hve skrítið það er að vinnuframlag heimavinnandi foreldra sé ekki partur af landsframleiðslunni og tekur tvö dæmi sem sýna fram á þetta: “Tvær konur sem eiga hvor um sig þrjú börn ákveða að gæta barna hvorrar annarrar. Þeim getur jafnvel nægt að greiða hvor annarri laun fyrir að gæta barnanna en ákveðið að ala frekar upp eigin börn. Þá er framlag þeirra orðið sýnilegt og partur af landsframleiðslunni.

Annað dæmi: Maður ræður til sín ráðskonu og greiðir henni laun fyrir að gæta bús og barna. Vinnan er metin til landsframleiðslu. Þau giftast nokkrum árum síðar og hann hættir að greiða henni laun. Hún heldur áfram að vinna sömu störfin inni á heimilinu, en nú bregður svo við að sama vinnan er ekki lengur inni í landsframleiðslunni. Framlag hennar hverfur og hún verður ósýnileg”. Greinin endar svo á þessum ágætu orðum: “Er komin tími til að meta mikilvægasta starfið að verðleikum?”.

Ég segi nú bara að það er kominn tími til að meta störf heimavinnandi fólks því þeirra vinna er mjög mikilvæg. Hver hefur ekki heyrt talað um fólk (oftast konur)  sem er “bara heimavinnandi”. Ég tek ofan fyrir þeim, því ég veit að það að vera heimavinnandi er sko ekki “bara” – já og líklega vita þetta flestir, líka þeir sem taka svona til orða. Mín upplifun af því að vera heimavinnandi er að það er alltaf mikið að gera en samt sést oft lítill afrakstur, og það er mikið um endurtekningar...

Ég hafði, áður en ég byrjaði í fæðingarorlofinu, ætlað mér mikið. Nú skyldi sko aldeilis saumað og föndrað, dúllað í ýmsu sem aldrei vannst tími til að gera á meðan unnið var fullt starf utan heimilisins og rúmlega það stundum. Ein vinkona mín varaði mig við þessum áætlunum öllum en ég blés á þær viðvaranir full trúar á allan þann tíma sem ég hefði nú þegar ég ynni ekkert... Satt best að segja þá hefur lítið orðið úr þessum áætlunum – einhvern veginn hafði ég aldrei tíma...

Nú um daginn hitti ég nokkrar vinkonur mínar. Allar eigum við börn og höfum almennt alveg nóg að gera og því er svo gaman að komast aðeins út af heimilinu – svona til tilbreytingar. Ein mjög svo dagfarsprúð í hópnum var eitthvað lúin, búin að hafa meira en nóg að gera við heimilisstörfin og barnauppeldið. Sagði hún okkur frá því að hún væri mikið að hugsa um að ganga inn á lögreglustöð og biðja um að vera sett í einangrun, svona eins og í eina viku... Ætli það teljist þá sem húsmæðraorlof?

Í kjölfarið af þessum umræðum rifjaðist upp fyrir mér atriði úr einhverjum skemmtiþætti sem sýndur var í sjónvarpi fyrir mörgum árum. Af einhverjum ástæðum dettur mér þetta atriði svo oft í hug – ætli það séu ekki einhverjar leyndar þrár sem liggja þar að baki. Í atriðinu var sýnt inn í klaustur þar sem fjölmargar nunnur gengu um ganga, hljóðar og niðurlútar. Allt í einu fer ein þeirra inn í herbergi sem á stendur “Break room” (hvíldarherbergi) og lokar á eftir sér. Næst er sýnt inn í herbergið sem allt er bólstrað og þar er nunnan hoppandi og skoppandi, öskrandi sig hása. Þegar hún hafði “hvílt” sig nægilega lagaði hún sig til og fór aftur fram til hinna – aftur hljóð og niðurlút. Hugsið ykkur hvað hægt væri að koma í veg fyrir marga árekstra, til dæmis milli vinnufélaga, ef svona “hvíldarherbergi” væri á hverjum vinnustað. Tala nú ekki um skóla-þreytta nemendur – þegar stefnir í óefni væri bara hægt að senda viðkomandi í hvíldarherbergið og þeir kæmu endurnærðir til baka.

Ég er í ágætu tölvusambandi við nokkra vini mína. Einn þeirra sendi mér brandara um daginn. Mér fannst hann nokkuð góður og ég les hann öðru hvoru, svona þegar mér finnst ekkert ganga í uppeldinu, að ég sé ekki alveg að standa mig - og líður betur á eftir. Ég læt hann fylgja hér í lokin. Vonandi er einhver sem getur nýtt sér hann í sama tilgangi, eða þá bara til að hlægja.

Kv.
Húsfrúin

N 65 39' 32.04" V 20 16' 55.2"
 
Prenta Prenta  
 
Til baka
 

©2024 Húnahornið