Staðnar á vörum rímið segir Guðríður B. Helgadóttir til að lýsa konungsveldi vetrarins. Hún átti æskuár sín í Núpsöxl á Laxárdal og þar á dalnum var vetrarríki mikið eins og fleiri Laxdælingar geta vitnað um. Guðríður bjó um áratugi með fjölskyldu sinni í Austurhlíð en dvelur nú á elliheimili á Sauðárkróki:

Svellar að skörum, sölnar stör
svifar í förin hrímið.
Styttast svörin, stirðna kjör
staðnar á vörum rímið. GBH  http://bragi.info/hunafloi/visur.php?VID=24707  

Þeir sem dvelja á Blönduósi þessar vikur í háskammdeginu hljóta að taka eftir því hvað hreinsunardeildin er árvökul, mokurnar eru komnar á skrið milli fimm og sex á morgnana og búið að hreinsa aðalleiðir og bílastæði þegar fólk fer að aka til vinnu sinnar upp úr klukkan sjö. Börnin fagna snjónum og klifra með sleða sína og skíði upp á kirkjuhólinn og aðrar brekkur í bænum og svo er bara að njóta augnablikanna þegar þau bruna aftur niður.

Góðan gesti fengum við til kirkjunnar á gamlársdag þegar Húnsstaðasystkini, öll þrjú komu til kirkju og bróðirinn í hópnum, Jón Benedikt, steig í stólinn og flutti erindi um tímann þar sem hann sagði um svokallaðan tímasparnað að:

„árátta sem manni sýnist vera alls ráðandi, að fólk nú orðið vilji almennt drepa sem mest af tíma á sem skemmstum tíma en komist þó aldrei yfir allt sem það vill . . . Sum verk eru flýtisverk, önnur eru það ekki. Og hér ætla ég að bæta við einhverju algengasta orðtaki á íslensku um þessar mundir. „Það er bara svoleiðis.“ Þetta orðtak notar fólk til að spara sér tímann sem ella færi í að færa rök fyrir skoðun sinni.“ http://stikill.123.is/home/

Ólafur í Forsæludal hefur engin flýtisverk á ljóðum sínum og gefur sér tíma til að þakka þeim sem ryðja brautina. Jónas Vermundsson veghefilsstjóri fær hlýja kveðju frá honum:

Það var ekki talað um vetur né byl,
er vöktu þeir Jónas um nótt.
Ef fastur í snjó var á brautinni bíll
það brást ei hann vaknaði fljótt.
Og viljinn að greiða úr vanda hvers manns
það var honum hvatning í raun.
Ef einum fannst ófært, fannst honum það hægt
og hlýtur nú eftir því laun!

Ã� seinni vísunni greinir Ólafur frá laununum: http://bragi.info/hunafloi/ljod.php?ID=4203  

En hugrenningum sínum á gamlársdag í Blönduóskirkju lauk Jón svo: Hvaðeina tekur sinn tíma. Maður kemst einfaldlega aldrei yfir að prófa öll tækin í Tívólí. Maður á þessa stund og verður að velja til hvers maður ætlar að nota hana.